- kolczatka
- kolczat|ka
♀, мн. Р. \kolczatkaek 1. зоол. ехидна;2. (obroża) ошейник с шипами (для собак), парфорс ♂* * *ж, мн Р kolczatek1) зоол. ехи́дна2) (obroża) оше́йник с шипа́ми (для собак), парфо́рс m
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kolczatka
Смотреть что такое "kolczatka" в других словарях:
kolczatka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kolczatkatce; lm D. kolczatkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj obroży pokrytej tępymi kolcami, służącej do tresury psa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Założyć psu kolczatkę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kolczatka — ż III, CMs. kolczatkatce; lm D. kolczatkatek 1. «obroża z tępymi kolcami używana do tresury psa» 2. roln. «brona z obrotowymi kolczastymi wałkami, używana do kruszenia twardej, zeskorupiałej powierzchni gleby; brona kolczasta» 3. zool.… … Słownik języka polskiego
brona — ż IV, CMs. bronanie; lm D. bron 1. «narzędzie rolnicze o różnorodnej budowie, konne lub ciągnikowe, przeznaczone do płytkiej uprawy roli i innych prac agrotechnicznych» Brona żelazna, drewniana. Brona leśna, łąkowa. Lekka, ciężka brona. ∆ Brona… … Słownik języka polskiego
kolczasty — «mający kolce; kłujący» Kolczaste krzewy. Kolczaste ostrogi. ∆ Drut kolczasty «drut z kolcami używany na ogrodzenia, przeszkody, zasieki przed okopami itp.» ∆ roln. Brona kolczasta → kolczatka w zn. 2 przen. «niemiły, niegrzeczny, zgryźliwy,… … Słownik języka polskiego
